Sunday, August 6, 2017

ಮಾರುವುದು ಹೂಗಳನ್ನು,ಮುಳ್ಳುಗಳನ್ನಲ್ಲಾ

                            ಮಾರುವುದು ಹೂಗಳನ್ನು,ಮುಳ್ಳುಗಳನ್ನಲ್ಲಾ


"ನನ್ನ ಮಗನ ಮುಖ ನೋಡಿ ನನಗೆ ನಗು ಬರುತ್ತಿತ್ತು,ಆದರೆ ಮೊಮ್ಮಗನ ಎದುರು ನಗೋದು ಚೆನ್ನಾಗಿರಲ್ಲ ಅಂತ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದೆ. ಅವನ ಮಗ ಅವನಿಗೆ ತಿರುಗುತ್ತರ ಕೊಟ್ಟಾಗ ಎನಾಗಬಹುದು ಅನ್ನೋ ಪರಿವೆ ನನಗಿದೆ. ಅಲ್ಲ,  ಮನೇಲೂ  ಮಾತಾಡಬಾರದು ಅಂದ್ರೆ ಇನ್ನೇಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಬೇಕು ನಾವು?!" ಎನ್ನುತ್ತಾ,  ಹೂ ಕೊಳ್ಳಲು ಹೋದ ನನ್ನ ಬಳಿ ತಿರುಗಿ "ಯಾವ ಹೂ ಬೇಕಮ್ಮಾ?" ಎಂದಾಗ ಅವಳ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನೋವಿನ ಛಾಯೆ ನೋಡಿದ್ದು ನಾನು. ಬನಶಂಕರಿಯ ಆ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೋ  ಹೂ ಮಾರುವವರಲ್ಲಿ ಆ ಅಜ್ಜಿ ಹೂವಮ್ಮ ನನಗೆ ನೆಚ್ಚು .ಯಾವಾಗಲು ಹೂ ನಗೆ,ಅಕ್ಕರೆ ಸೂಸುತ್ತಾ ಹೂ ಮಾರುವ,ಎಲ್ಲೋ ಒಮ್ಮೆ ಮಳೆ ಹನಿದಾಗ "ನಮಗೆ ಎಕೆ ದೇವರು ಕಷ್ಟ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ" ಎಂದು ಕೊರಗುವ ಅವಳ ಮಗಳೋ/ಸೊಸೆಯೋ ತಲೆಗೊಂದು ಮೋಟಕಿ "ಸ್ವಾರ್ಥಿಗಳಾಗಬಾರದು ನಾವು, ಹೂಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಯೋಚಿಸದೆ ,ಹೂ ಗಿಡಗಳ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಯೋಚಿಸು" ಎಂದು ಸರಳವಾಗಿ ಸರ್ವೇ ಜನಾಃ ಸುಖಿನೋ ಭವಂತು ಎಂಬ ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಸತ್ಯವನ್ನು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಸುವ, ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಚಿಂತಿಸಲು ಒಳ್ಳೆಯ ಮನಸ್ಸಿದ್ದರೆ ಸಾಕಲ್ಲವಾ ಎಂಬ ಚಿಂತನೆಗೆ ಹಚ್ಚಬಲ್ಲ ಹೂವಮ್ಮ ಇಂದು ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬರೊಂದಿಗೆ ತನ್ನ ನೋವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡದ್ದನ್ನು ನೋಡಿದ್ದು.  ಬಹುಷಃ ಆಕೆ ಹೂವಮ್ಮನ ಪರಿಚಯದವಳೋ/ಗೆಳತಿಯೋ ಇರಬಹುದು, ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಆಕೆ "ನಿಮ್ಮ ಸೊಸೆಯಂತು ಬಿಡಿ ,ನಿಮ್ಮ ಮಗನಿಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಬೇಡವೇ!ನೀವೇನು ಅವನ ದುಡಿಮೆಲಿ ಬದುಕುತ್ತಿಲ್ಲ. ಮಳೆ ಗಾಳಿ, ಬಿಸಿಲೆನ್ನದೆ ಇಲ್ಲಿ ಹೂ ಮಾರಿ ನಿಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನು ನೀವು ನೋಡಿಕೊಳ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ. ನಾಲ್ಕು ಜನರನ್ನಾ ಕರೆಸಿ ಮಾತನಾಡಿ" ಎಂದಾಗ ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಹೂವಮ್ಮ ತನ್ನ ಎಂದಿನ ನಗು ಸೂಸುತ್ತಾ "ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗಳೆಲ್ಲಾ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ. ನನ್ನ ಮಗ, ಸೊಸೆಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲಾ ಎಂದಲ್ಲ. ಅವರು ಹಾಗು ನಾನು ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಘರ್ಷ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಕಾಲವೇ ಎಲ್ಲ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಪರಿಹಾರ" ಎಂದು ಹೂವನ್ನು ನನ್ನ ಕೈಗಿತ್ತಾಗ ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳು ಹೇಳುತಿದ್ದವು ನನಗೆ ಮಾರಲು ಬರುವುದು ಹೂಗಳನ್ನು ಮುಳ್ಳುಗಳನ್ನಲ್ಲ.........


(Note : an real incident)



No comments:

Post a Comment